ការសិក្សាបានបង្ហាញថា ជំងឺវង្វេងមិនមែនជាឈ្មោះជំងឺតែម្យ៉ាងនោះទេ តែវាជាពាក្យដែលពិពណ៌នាអំពីការប្រមូលផ្តុំនៃរោគសញ្ញា។ រោគសញ្ញាទាំងនេះអាចប៉ះពាល់ដល់ការចងចាំរបស់នរណាម្នាក់ ក៏ដូចជាសមត្ថភាពក្នុងការគិត និងទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកដទៃ។ យោងតាមអង្គការសុខភាពពិភពលោក មនុស្សច្រើនជាង ៥៥ លាននាក់នៅទូទាំងពិភពលោករស់នៅជាមួយនឹងជំងឺវង្វេង ហើយច្រើនជាង ១០ លានករណីថ្មីត្រូវបានធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យជារៀងរាល់ឆ្នាំ។

កត្តា​មួយ​ចំនួន​អាច​ជះ​ឥទ្ធិពល​គួរ​ឱ្យ​កត់សម្គាល់​លើ​សុខភាព​ប្រព័ន្ធ​ភាពស៊ាំ​នៃ​រាង​កាយ ។ ថា តើ​កត្តា​ទាំងនោះ​មាន​អ្វីខ្លះ? ថ្ងៃនេះ​យើង​នឹង​បង្ហាញ​ឱ្យ​ដឹង​ពី​ទ​ង្វើ​ដែល​អ្នក​គួរ​ចៀសវាង​ដើម្បី​រក្សា​ភាពរឹងមាំ​នៃ​ប្រព័ន្ធ​ភាពស៊ាំ​រាង​កាយ ៖

ខាងក្រោមនេះ យើងនឹងបង្ហាញអ្នកពីអាហារ៣ប្រភេទដែលមិនគួរពិសាររមុនពេលចូលគេង។ តោះមកអានទាំងអស់គ្នា​៖

ផ្លែល្ហុងគឺជាផ្លែឈើត្រូពិចដែលតំណាងឱ្យដំណាំត្រូពិចដែលដាំដុះច្រើនជាងគេលំដាប់ទី 3 ទូទាំងពិភពលោក។ ប្រទេសប្រេស៊ីល និងឥណ្ឌាគឺជាប្រទេសផលិតផ្លែល្ហុងធំជាងគេ ទោះបីជាម៉ិកស៊ិកជាអ្នកនាំចេញដ៏សំខាន់ក៏ដោយ។​ រដ្ឋផ្លរីដា និងហាវ៉ៃគឺជារដ្ឋតែមួយគត់នៅក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិកដែលដាំវា។ ផ្លែល្ហុងសម្បូរទៅដោយសារធាតុចិញ្ចឹមដូចជា វីតាមីន A និង C ហើយវាក៏ជួយដល់ការរំលាយអាហារផងដែរ។ គ្រាប់អាចបរិភោគបាន និងមានរសជាតិហឹរ និងម្ទេស។ ផ្លែ ដើម ស្លឹក និងឫសនៃផ្លែល្ហុង ត្រូវបានគេប្រើប្រាស់ដើម្បីព្យាបាលអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងតាំងពីការទល់លាមក និងការរំលាយអាហារ រហូតដល់របួស កន្ទួលលើស្បែក និងប៉ារ៉ាស៊ីត។ អង់ស៊ីម papain ត្រូវ​បាន​គេ​ប្រើ​ជា​ថ្នាំ​បន្ទន់​សាច់ ជំនួយ​ការ​ផលិត​ស្រាបៀរ និង​សម្រាប់​ព្យាបាល​ស្លាកស្នាម និង​ឬស។ ការបញ្ចូលផ្លែល្ហុងទៅក្នុងផែនការអាហាររបស់អ្នកអាចផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ជាច្រើនដល់សុខភាព។ ការស្រាវជ្រាវបានបង្ហាញថា សមាសធាតុមួយចំនួននៅក្នុងផ្លែល្ហុងអាចជួយកាត់បន្ថយការរលាក ធ្វើអោយប្រសើរឡើង ការរំលាយអាហារ និងកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃការវិវត្តទៅជាជំងឺភ្លេចភ្លាំង។

តោះមកអានទាំងអស់គ្នា , តើ​អ្នកមាន​ដឹង​ទេ​ថា ហេតុ​អ្វី​បានជា​អ្នកចេះ​តែ​ឈឺក្បាល​មិន​ព្រម​ឈប់​នោះ ? ពេល​ខ្លះ​ក្រៅពី​ជំងឺ​ប្រចាំ​កាយ វា​អាច​នឹង​មាននូវ​កត្តា​ផ្សេង​ៗ​ជា​ច្រើន​ទៀត ដែល​អាច​ធ្វើ​អោយ​អ្នក​ជួប​នូវ​បញ្ហា​នេះ​បាន ។ សូម​ក្រលេក​មើល​ពី​មូលហេតុ​មួយ​ចំនួន​ខាងក្រោម​នេះ​ ព្រមទាំងធ្វើការសង្កេតដោយខ្លួន​យើងផង ថាតើការលើកឡើងនេះ​ចំនុចណាមួយដែលអ្នកបានជួប៖

ហេតុអ្វីសុខៗស្រាប់តែមានអារម្មណ៍វិលមុខ ធេងធោង អស់កម្លាំងពេលព្រឹកពេលក្រោកពីគេង? ប្រាកដណាស់ អាការៈនេះអាចកើតមានជាទូទៅមិនកំណត់វ័យនោះទេ គ្រាន់តែភាគច្រើនកើតលើវ័យចំណាស់ច្រើនជាងក្មេងប៉ុណ្ណោះ។