រោគសញ្ញាសំខាន់ៗមួយចំនួននៃជំងឺវង្វេងទូទៅរួមមាន៖

១. ការផ្លាស់ប្ដូរការចងចាំ

ការមានបញ្ហាជាមួយនឹងការចងចាំអាចជារោគសញ្ញាដំបូងនៃជំងឺវង្វេង។ មនុស្សម្នាក់ដែលមានជំងឺវង្វេងប្រហែលជាអាចចងចាំព្រឹត្តិការណ៍ដែលបានកើតឡើងកាលពីឆ្នាំមុន ប៉ុន្តែមិនអាចចងចាំរឿងរ៉ាវកើតភ្លាមៗទៅវិញ។ បុគ្គលដែលមានជំងឺវង្វេងក៏អាចបង្ហាញការផ្លាស់ប្ដូរផ្សេងទៀតនៅក្នុងការចងចាំរយៈពេលខ្លីរបស់ពួកគេផងដែរ ដូចជា៖

• ភ្លេចកន្លែងដែលពួកគេដាក់របស់របរ

  
  

• ព្យាយាមនឹកគិតមិនដឹងថាខ្លួនធ្វើអ្វី​និងទៅកន្លែងមួយដើម្បីអ្វី

  
  

• ភ្លេចអ្វីដែលពួកគេត្រូវធ្វើនៅថ្ងៃខាងមុខ

  
  

២. ពិបាកក្នុងការស្វែងរកពាក្យត្រឹមត្រូវ

រោគសញ្ញាដំបូងមួយទៀតនៃជំងឺវង្វេងគឺពិបាកក្នុងការរកគំនិត ឬភ្លេចពាក្យនិយាយ។ មនុស្សម្នាក់ដែលមានជំងឺវង្វេងអាចមានការពិបាកក្នុងការពន្យល់អ្វីមួយ ឬស្វែងរកពាក្យត្រឹមត្រូវដើម្បីបង្ហាញពីអារម្មណ៍ខ្លួនឯង។ ពួកគេក៏អាចឈប់នៅពាក់កណ្តាលប្រយោគ ហើយមិនដឹងថាត្រូវបន្តនិយាយដោយរបៀបណា។ ការសន្ទនាជាមួយអ្នកដែលមានជំងឺវង្វេងអាចជាបញ្ហាប្រឈម ហើយវាអាចចំណាយពេលយូរជាងធម្មតាសម្រាប់ពួកគេក្នុងការបញ្ចេញគំនិត ឬអារម្មណ៍របស់ពួកគេ។

៣. ការផ្លាស់ប្ដូរអារម្មណ៍

ការផ្លាស់ប្ដូរអារម្មណ៍ក៏ជារឿងធម្មតាដែរជាមួយនឹងជំងឺវង្វេង។ អ្នក​ដែល​មាន​ជំងឺ​វង្វេង​ក៏​អាច​មើល​ទៅ​ហាក់​ដូច​ជា​ភ័យ​ខ្លាច ឬ​ថប់​បារម្ភ​ជាង​មុន​ដែរផងដែរ។ ពួកគេអាចឆាប់ខកចិត្ត ខ្មាស់អៀនឬស្ងប់ស្ងាត់ជាងមុន។

៤. ស្មារតីស្ពឹកស្រពន់

ស្មារតីស្ពឹកស្រពន់ គឺជាសញ្ញាទូទៅនៃជំងឺវង្វេងដំបូង។ បុគ្គលដែលមានជំងឺវង្វេងអាចបាត់បង់ចំណាប់អារម្មណ៍លើចំណូលចិត្ត ឬសកម្មភាពដែលពួកគេធ្លាប់ចូលចិត្តធ្វើ។ ពួកគេប្រហែលជាមិនចង់ចេញទៅក្រៅ ឬចូលរួមក្នុងវិធីសប្បាយទេ។ ពួកគេក៏អាចបាត់បង់ចំណាប់អារម្មណ៍ក្នុងការចំណាយពេលវេលាជាមួយមិត្តភ័ក្ដិិ និងក្រុមគ្រួសារ។

៥. លំបាកក្នុងការបំពេញភារកិច្ច

ការផ្លាស់ប្ដូរបន្តិចបន្តួចក្នុងការបំពេញកិច្ចការទូទៅគឺជាសញ្ញាព្រមានដំបូងដែលអាចកើតមាននៃជំងឺវង្វេង។ ជាធម្មតា វាចាប់ផ្តើមជាមួយនឹងការលំបាកក្នុងការធ្វើការងារស្មុគស្មាញល្អិតល្អន់ដូចជា បណ្ណាធិការ

ពិនិត្យវិក័យប័ត្រ និងការងារផ្នែករដ្ឋបាលដោយត្រូវប្រើប្រាស់រូបមន្តផ្សេងៗ។

៦. ភាពច្របូកច្របល់

រោគសញ្ញានៅក្នុងដំណាក់កាលដំបូងនៃជំងឺវង្វេងអាចមានភាពច្របូកច្របល់ក្នុងអារម្មណ៍។ ពួកគេអាចនឹងមានបញ្ហាក្នុងការចងចាំ មិនដឹងពីកាលបរិច្ឆេទ ឬមិនដឹងថាពួកគេនៅទីណា។ ជាឧទាហរណ៍ ពួកគេអាចដាក់សោរថយន្តរបស់ពួកគេខុសកន្លែង ហើយវង្វេងរកមិនឃើញ ឬពិបាកចងចាំនរណាម្នាក់ដែលពួកគេទើបតែបានជួប។

៧. និយាយពាក្យដដែលៗ

ការនិយាយពាក្យដដែលៗគឺជារឿងធម្មតាចំពោះអ្នកដែលមានជំងឺវង្វេងដោយសារការបាត់បង់ការចងចាំ និងការផ្លាស់ប្ដូរអាកប្បកិរិយាទូទៅ។ បុគ្គលនោះអាចធ្វើកិច្ចការប្រចាំថ្ងៃឡើងវិញដដែលៗ ដូចជាកោរពុកមាត់ ឬងូតទឹក ឬអាចប្រមូលរបស់របរដែលទុកដាក់ហើយ មកទុកដាក់ជាថ្មីម្ដងទៀត។ ពួកគេក៏អាចឆ្លើយសំណួរដដែលៗនៅក្នុងការសន្ទនា ឬប្រាប់រឿងដដែលៗនោះ ម្ដងហើយម្ដងទៀតផងដែរ។